Symetria: Zawodnik powinien prezentować sylwetkę, w której: 

Proporcja umięśnienia: Zawodnik powinien zaprezentować sylwetkę, która rozwija się równomiernie we wszystkich grupach mięśniowych, zwłaszcza biorąc pod uwagę proporcjonalność:

Definicja w kategoriach męskich: wszyscy zawodnicy powinni prezentować sylwetkę odpowiednią dla wybranej kategorii, która ma niewielką ilość tkanki tłuszczowej, pozwalając sędziemu zobaczyć rozdzielenie wszystkich grup mięśni i definicję całej sylwetki zawodnika. Oczekuje się że wszyscy zawodnicy będą pozbawieni owłosienia ciała. 

Podczas oceniania budowy fizycznej zawodnika na początku bierze się pod uwagę ogólne wrażenie, zwracając uwagę na masę mięśniową, zrównoważony rozwój mięśni, ich twardość i definicję. Ważne są ogólne zarysy sylwetki jak i kształty poszczególnych grup mięśniowych. Sędzia powinien preferować zawodników z klasyczną, harmonijnie zbudowaną sylwetką. Sędzia powinien zwracać uwagę na prawidłową, ładną postawę i sportowy sposób bycia, prawidłową budowę anatomiczną (obejmującą szkielet kostny, szerokie barki, wysoką uwypukloną klatkę piersiową, prawidłową krzywiznę kręgosłupa, dobre proporcje kończyn do tułowia, proste nogi, nie wygięte ani beczkowato, ani iksowato).
W trakcie porównań w pozach obowiązkowych sędzia powinien najpierw przyjrzeć się głównej grupie mięśniowej, prezentowanej w danej pozie. Następnie sędzia dokonuje przeglądu całej sylwetki. 

Bicepsy przodem: najpierw sędzia przygląda się bicepsom, zwracając uwagę na ich pełen rozwój, uwypuklenie, wierzchołek oraz na to, czy widoczna jest separacja pomiędzy głową długą i krótką bicepsów. Następnie ocenia rozwój mięśni przedramion, mięśni naramiennych, mięśni piersiowych, polaczenie mięśni piersiowych z naramiennymi, mięśnie brzucha, ud i łydek.

Najszersze grzbietu przodem:  sędzia przede wszystkim zwraca uwagę na to, czy zawodnik potrafi pokazać mięśnie najszersze grzbietu w pełnym rozciągnięciu, tworząc zarys tułowia w kształcie litery „V”. Potem sędzia ocenia ogólny rozwój sylwetki.

Klatka piersiowa bokiem: sędzia zwraca szczególną uwagę na mięśnie piersiowe oraz na uwypuklenie klatki piersiowej, na biceps, mięsień dwugłowy uda oraz mięsnie łydki oraz kończy na przeglądzie całej sylwetki, od głowy do stóp. W tej pozie sędzia może zobaczyć zarys uda i łydki z profilu, co pomaga w bardziej dokładnej ocenie równomierności ich rozwoju.

Bicepsy tyłem: sędzia najpierw ocenia rozwój mięśni ramion, a następnie dokonuje przeglądu sylwetki od głowy po stopy, podczas którego dobrze widoczny jest rozwój większej liczby mięśni niż we wszystkich pozostałych pozach - mięśnie karku, mięsnie naramienne, bicepsy, tricepsy, przedramiona, mięśnie czworoboczne, mięśnie obłe, mięśnie podgrzebieniowe, prostowniki grzbietu, skośne zewnętrzne brzucha, najszersze grzbietu, pośladkowe, dwugłowe ud oraz mięśnie łydek. Ta poza, prawdopodobnie w większym stopniu niż inne pozy, pomaga sędziemu w ocenie jakości mięśni zawodnika, w tym ich twardości, definicji, separacji i zrównoważonego rozwoju. 

Najszersze grzbietu tyłem: Sędzia zwraca uwagę na szerokość mięśni najszerszych grzbietu i umiejętność ich jak największego rozciągnięcia, ale także na gęstość mięśni. 

Triceps bokiem: W tej pozie sędzia ma możliwość oceny mięśni uda i łydki z profilu, co pomaga w bardziej dokładnej ocenie równomierności ich rozwoju. 

Mięśnie brzucha i ud: sędzia zaczyna ocenę od przyjrzenia się mięśniom brzucha i uda, a następnie przechodzi do przeglądu całej sylwetki, od głowy do stóp.

Sędzia zwraca uwagę na ogólny wygląd sportowej, męskiej sylwetki. Ten przegląd powinien rozpocząć się od głowy i przebiegać w sekwencji od góry do dołu, obejmując całą sylwetkę. Ocena, zaczynająca się od ogólnego wrażenia jakie sprawia cała sylwetka, powinna uwzględniać fryzurę i wygląd twarzy, ogólny rozwój umięśnienia, wygląd równomiernie i symetrycznie rozwiniętej sylwetki, wygląd skóry oraz jej napięcie, umiejętność prezentowania się na scenie z pewnością siebie.  

Sylwetka powinna być oceniania pod kątem ogólnego tonusu mięśniowego, uzyskanego poprzez trening sportowy. Grupy mięśniowe powinny mieć wypukły i twardy wygląd, przy niskim poziomie tkanki tłuszczowej. Ocena powinna także obejmować wygląd i napięcie i skóry, Skóra powinna być gładka, mieć zdrowy wygląd i być pozbawiona owłosienia.  Ocena budowy fizycznej zawodnika powinna także uwzględniać ogólną prezencję zawodnika, od momentu wejścia na scenę do momentu jej opuszczenia. Przez cały czas zawodnik powinien być obserwowany pod kątem zdrowej, sprawnej, wysportowanej i umięśnionej sylwetki, prezentowanej jako atrakcyjna wizerunkowo całość.

Sędzia powinien najpierw ocenić ogólny, sportowy wygląd sylwetki zawodnika. Ocena ta obejmuje sylwetkę całościowo, biorąc pod uwagę ogólny poziom rozwoju umięśnienia, zrównoważony rozwój i symetrię sylwetki, wygląd skóry i jej napięcie oraz umiejętność prezentowania się ze śmiałością i elegancją. Sylwetka powinna być oceniana pod względem poziomu jakości mięśni, uzyskiwanej poprzez trening sportowy oraz właściwe odżywianie. Grupy mięśniowe powinny uwypuklony i twardy wygląd, z małą ilością tkanki tłuszczowej.

Sylwetka nie powinna być ani nadmiernie umięśniona, ani nadmiernie wychudzona oraz nie powinna ukazywać głębokiej separacji mięśniowej i/lub prążkowania. Sylwetki, które będą uznane za nadmiernie umięśnione lub nadmiernie wychudzone, zostaną ocenione niżej. Ocena powinna również brać pod uwagę stan i napięcie skóry. Skóra powinna być gładka i mieć zdrowy wygląd. Przez cały czas zawodnik fitness musi być postrzegany z położeniem nacisku na zdrową, sprawną i wysportowaną sylwetkę, prezentowaną całościowo, w atrakcyjny sposób.